۱۸۲- جهنم خود نعمتی دیگر است که با رفتنِ به جهنم، زمینه‌ی تطهیر و تهذیب و تذهیب آنها را حضرت حق فراهم می‌کند

    عده‌ای معتقدند که رحمت خاصه‌ی حضرت او در آخرت به مؤمنین اختصاص دارد، رحیمِ در آخرت هست، آنهائی را که به بهشت رهنمون می‌شود و از نعمات بهشتی برخوردار می‌سازد مربوطِ به آن زمینه می‌شود. عده‌ی دیگری می‌گویند آنهائی که حتی به جهنم می‌روند، جهنم خود نعمتی دیگر است که با رفتنِ به جهنم، زمینه‌ی تطهیر و تهذیب و تذهیب آنها را حضرت حق فراهم می‌کند و تمسکی و توسلی و دلیلی و برهان قَیِّمی که دارند، کلام خودِ حضرت حق است…می‌بینید از جهنم صحبت می‌کند، این جهنم است که مجرمان تکذیبش می‌کردند…هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾ یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ ﴿۴۴﴾ فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۵﴾ خودِ این آتش‌ها همه نعمت‌اند، آلاء الهی‌اند، تطهیر کننده‌اند، تهذیب کننده‌اند، زنگار زدای‌اند، ناخالصی‌های وجود را می‌زدایند و شخص را آماده‌ی برای نعمت‌های خاصه‌ی حضرت حق می‌گردانند.

(گوشه‎ای از سخنرانی آرمان‎های امام علی علیه السلام، رحمان – جلسه دهم)