دویم ـ مکر و…

   وَ كَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ ⁽[1]⁾يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَ لَا يُصْلِحُونَ * قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَ أَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَ إِنَّا لَصَادِقُونَ * وَ مَكَرُوا مَكْرًا وَ مَكَرْنَا مَكْرًا وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ * فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَ قَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ * فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ * وَ أَنجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَ كَانُوا يَتَّقُونَ * نمل 48 ـ 53
« یک گروه نُه نفرۀ ناصالح از آن شهر که در زمین فساد می کردند * گفتند: « هم قسم شوید که او [ صالح علیه السلام ] و کسانش را شبانه از بین ببریم و به خونخواه او بگوییم که ما از نابودی آنها خبر نداریم و ما راست می گوییم. * آنها نیرنگی به کار بردند و ما نیز بدون اینکه بفهمند کیفر نیرنگشان را دادیم. * بنگر عاقبت نیرنگشان چه شد؟ سرانجام آنها و قومشان را هلاک کردیم. * این خانه های آنهاست که به کیفر ظلمی که روا می داشتند خالی مانده است و در این کار برای دانایان عبرتی است. * و کسانی را که ایمان داشتند و پرهیزگار بودند نجات دادیم. * »