عالی‌ترین مرحله‌ی وجودیِ چنین انسانی این هست و در این هست که در سرپرستی و هدایتِ همه‌یِ قوایِ وجودیِ خودش را به حق می‌دهد و در موضع اطاعت قرار می‌دهد. خدا! من چشمم را چگونه استفاده کنم؟ حضرت حق می‌گوید که اینطوری، گوشم را؟ عقلم را؟ عمرم را؟ انرژی‌های متنوع، نیروی‌های متنوعِ وجودی‌ام را در چه راهی به کار بیاندازم و از چه راهی جلوگیری شان بکنم؟ و وقتی حق گفت چنین کن، می‌کند.
(گوشهای از سخنرانی آرمانهای امام علی علیه السلام، قیوم – جلسه نهم)