شبکه ای از بدبختی

« چیزی که تاکنون هرگز دیده نشده تمدنی بود که سراپای بر اساس امری صرفاً منفی و بر بنیاد آنچه نام فقدان اصول بر آن نهاد بنا شده باشد. قطعاً همین امر است که به جهان متجدد خصلت غیر طبیعی و غیر عادی آنرا ارزانی داشته و آنرا به صورت نوعی دهشت و ناهنجاری در آورده، که فقط اگر آنرا امری مطابق با پایان دادن ادواری، بر طبق آنچه در آغاز گفتار بیان داشتیم، بدانیم، می توان توجیه و توضیح کرد. »⁽[۱]⁾