از خدا میخواهیم که خدایا وضعیت اقتصادی ما را خوب کن، زندگی فرزند ما را خوب بساز، خوب هم که خدا که نمیفهمد که چی است، باز بهش یاد هم میدهیم، که خوب این است که ماشینی داشته باشد، یک ثروتی داشته باشد، راحت باشد، از لذت‌ها شارژِ شارژِ شارژ باشد، از خوشی‌ها سرمست باشد، تا کی به تو بگوئیم آخه، تو خدائی باید یک خوردهای بفهمی! چی میخواهیم؟ غیر از این میخواهیم؟ خواستیم از خدا، خدایا به ما چنان توفیق عنایت کن، چنان عظمتی عنایت کن که دنیا و همهی زخارف دنیائی، جزء لجن به چشم ما نیاید؟
(گوشهای از سخنرانی آرمانهای امام علی علیه السلام، عظیم– جلسه چهارم)