صمد یعنی چی؟ یعنی چیزی که بِرون از او چیزی نیست، بِرونی دیگر نیست تا چیزی باشد. یعنی اینطوری نیست، ما خیال میکنیم که بیرون از خدا چیزی هست، تا اینجا خدا هست، بعد بِرون خدا هست، بِرون وجود ندارد، معنا ندارد اصلاً، تصورش ابطال است و باطل کنندهی فکر است، هرچه هست زیر سیطره و سلطنت و مالکیت و احاطهی قیومی او هست. عظیم به این معنا عظیمُ الوجود است، چیزِ دیگری در هستی قابل تصور نیست مگر اینکه بدانیم در او هست و با او هست، همان کلام حضرت امیر علیه السلام: ما رأیت شیء الّا و رأیت الله قبله و بعده و معه و فیه [من چیزی را ندیدم مگر که قبل از آن چیز خدا را دیدم و بعد از آن چیز خدا را دیدم و در آن چیز خدا را دیدم].
(گوشهای از سخنرانی آرمانهای امام علی علیه السلام، عظیم– جلسه چهارم)