۲۲- کاری که آتش می‎کند

    کاری که آتش می‎کند، اولینش این است که هویت موجودی که در برابرش قرار دارد و مورد هجمه‎اش قرار گرفته است از میان می‎برد و بعد گوهرِ وجودیِ انسان را متلاشی می‎سازد و وقتی این گوهرِ وجودی متلاشی شد، انسان در جهت تکامل و رشد و غنا و بالندگی و پُری حرکت کرده نمی‎تواند. و گاهی هم بعکس هست…عوض اینکه هِی به رشد بیشتری برسد به کسر بیشتری دچار می‎شود، بجای اینکه به غنای بیشتری برسد به فقر بیشتری گرفتار می‎شود، البته مراد فقرِ اقتصادی نیست، بجای اینکه ایمانش بیشتر بشود، ایمانش هِی تضعیف می‎شود، اخلاصش بیشتر شود، شرکش بیشتر می‎شود. و وقتی گوهر وجودی مورد هجمه قرار گرفت از انسان جزء تفاله‎ی نفرت انگیزی چیزی باقی نمی‎ماند.

(گوشه‎ای از سخنرانی آرمان‎های امام علی علیه السلام، پرورش و جهت رشد به خدا – جلسه دوم)