۴۱- ما نه گوش داریم بشنویم، نه چشم داریم باطنش را ببینیم
حرف پیامبر (ص)، حرف امام (ع) را نمیشنویم، میگوید: الدنیا جِیفَهٌ و طالِبُها کِلابٌ. دنیا آن مُرداری هست که در شکمبه یا معدهی حیوان نجاست خوار است، آنچه در معدهی حیوان نجاست خوار است، به او جیفه میگویند. فرشته آمده به پیامبر (ص) القاء کرده است، پیامبر (ص) اعلام کرده که این دنیا جیفه است، یعنی چیزی است که در معدهی حیوان نجاست خوار است، جزء کِلاب، یعنی غیر سگها به آن تمایل ندارند، ولی ما نه گوش داریم بشنویم، نه چشم داریم باطنش را ببینیم. حالا تا آخر بحث میفهمیم که چرا علی (ع) از خدا گوشی میخواهد که با نور خودش منور شده باشد و چشمی میخواهد که با نور خودش منور شده باشد. و ماها که پیروش هستیم، برخوردمان اگر مقایسهای با حضرت امیر (ع) و اولادش و پیروانش باشد، خوشا به حالمان و اگر نباشد، خُب مشخص است که چه خواهد شد.
(گوشهای از سخنرانی آرمانهای امام علی علیه السلام، نور – جلسه سوم)
شما هم دیدگاه خود را بنویسید