۴۱- ما نه گوش داریم بشنویم، نه چشم داریم باطنش را ببینیم

    حرف پیامبر (ص)، حرف امام (ع) را نمی‎شنویم، می‎گوید: الدنیا جِیفَهٌ و طالِبُها کِلابٌ. دنیا آن مُرداری هست که در شکمبه یا معده‎ی حیوان نجاست خوار است، آنچه در معده‎ی حیوان نجاست خوار است، به او جیفه می‎گویند. فرشته آمده به پیامبر (ص) القاء کرده است، پیامبر (ص) اعلام کرده که این دنیا جیفه است، یعنی چیزی است که در معده‎ی حیوان نجاست خوار است، جزء کِلاب، یعنی غیر سگ‏‎ها به آن تمایل ندارند، ولی ما نه گوش داریم بشنویم، نه چشم داریم باطنش را ببینیم. حالا تا آخر بحث می‎فهمیم که چرا علی (ع) از خدا گوشی می‎خواهد که با نور خودش منور شده باشد و چشمی می‎خواهد که با نور خودش منور شده باشد. و ماها که پیروش هستیم، برخوردمان اگر مقایسه‎ای با حضرت امیر (ع) و اولادش و پیروانش باشد، خوشا به حال‌مان و اگر نباشد، خُب مشخص است که چه خواهد شد.

(گوشه‎ای از سخنرانی آرمان‎های امام علی علیه السلام، نور – جلسه سوم)