مدت سخنرانی64 دقیقه
آرمانهای نبی اکرم (ص)
جلسه دوم
عیش پالوده و مرگ آرامش بخش
اعوذ بالله سمیع العلیم من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین، الحَمدُ والثّناء لِعَینِ الوُجود و الصّلوةُ وَ السّلامُ عَلی واقِفِ مواقِفِ الشُّهود وَ عَلی آلِه أُمَناءِ المَعبود.
اما بعد، قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِيشَةً نَقِيَّةً وَ مِيْتَةً سَوِيَّةً».[1]
بار پروردگارا! از تو عیشی پالوده می‌خواهم و مرگی آرامش بخش می‌طلبم.
بود سرمشق درس خامشی باریک‌بینی‌ها – ز مو انگشت حیرانی به لب دارند چینی‌ها
مرا از ضعف پرواز است قید آشیان ورنه – نفس‌گیرم چو بوی غنچه از خلوت‌گزینی‌ها
نیاز من عروج نشئه‌ی ناز دگر دارد – سپهر آوازه‌ام بر آستانت از زمینی‌ها
دل رم آرزو مشکل شود محبوس نومیدی – که‌سنگ اینجا شرر می‌گردد از وحشت کمینی‌ها
نفَس دزدیدنم شد باعث جمعیت خاطر – به دام افتاد صید مطلبم از دام چینی‌ها
خروش اهل جاه ز خفت ادراک می‌باشد – تُنک ظرفی‌ست یکسر علت فریاد چینی‌ها
دوتاگشتیم در اندیشه‌ی یک سجده پیشانی – به راه دوست خاتم‌کرد ما را بی‌نگینی‌ها
صلواتی بلند ختم بفرمائید.
بحث‌های ما پیرامون آرمانهای نبی گرامی اسلام (ص) هست می‌خواهیم ببینیم ما به عنوان پیروانش وامتش وایشان به عنوان رهبر و امام‌مان، میان آرمانهای ما وآرمان‌های آن بزرگ چه شباهت‌هائی وجود دارد؟
اگر دارد بیشترش کنیم، نزدیکترش کنیم، تا برسیم به اینکه عین آرمان ایشان بشود و اگر ندارد بیهوده متهمش نکنیم که ما امت توایم، ما امت نفس خویشیم، بیهوده متهمش نکنیم که ما دوست‌دار توایم، تو امام مائی، چون ما دوست دار نفس خویشیم و نفس مان، امامِ ما هست.