خداوند به صفاتِ زائدِ بر ذات متصف نمیشود، یعنی اینطوری نیست که ذاتی باشد و بر او دانش را بپذیریم، دانش چیز دیگری باشد، ذات چیزِ دیگری که بعد این ذات بشود عالم، هنر چیزی باشد و ذات چیزی و این ذات به دلیل رسیدن و برخوردار شدنِ از هنر بشود مبتکِر. صفات الهی عین ذات اوست، صفاتِ زائد بر ذات برای ما معقول نیست و مورد ایمان و اعتماد ما نتواند بود.
(گوشهای از سخنرانی آرمانهای امام علی علیه السلام، عظیم– جلسه چهارم)